Na obszarach miejskich jedna osoba na dziesięć korzysta ze wspólnej toalety domowej, tj. toalety dzielonej z co najmniej jednym sąsiadującym domem. Czasem jednak nikt w sąsiedztwie nie ma prywatnej toalety, więc niektóre z tych rodzin nie mają innego wyboru, jak korzystać z toalety socjalnej - są one dostępne lokalnie i używane przez każdego, kto mieszka w pobliżu. W takich przypadkach setki osób mogą korzystać z tego samego bloku sanitariatów. Pomyślmy teraz o innych toaletach, z których wszyscy korzystamy - gdy robimy zakupy lub załatwiamy sprawunki, gdy jesteśmy w pracy, szkole lub w drodze. Publiczne toalety mogą być używane przez setki lub tysiące różnych osób o różnych porach dnia. Dla setek milionów ludzi na całym świecie, którzy nie posiadają własnej toalety, są to codzienne realia, szczególnie w krajach o niskich i średnich dochodach.
Dostęp do bezpiecznych, czystych urządzeń sanitarnych na co dzień jest ważny, ponieważ bezpieczne warunki sanitarne pomagają chronić zarówno zdrowie ludzkie, jak i środowisko. Choć nastąpił imponujący postęp w ostatnich latach, w ramach zrównoważonego celu rozwoju 6.2, wyzwanie trwa – światowe organizacje pracują nad równym dostępem do bezpiecznych sanitariatów dla wszystkich, nie tylko dla mieszkańców wybranych krajów. Oznacza to nie tylko hermetyzację odpadów w gospodarstwach domowych, ale również ich bezpieczny transport, uzdatnianie oraz unieszkodliwianie.
W praktyce istnieje wiele barier, które utrudniają zarządzanie odpadami biologicznymi w domach o gorszej sytuacji ekonomicznej. Może to być niedostępny geograficznie teren, lub zbyt duża gęstość zaludnienia, która uniemożliwia budowę jakichkolwiek instalacji. Co więcej, statystyki wskazują, że większość publicznych toalet staje się niezdatna do użytku zaledwie kilka lat od instalacji. W większości przypadków przestają działać w wyniku łatwych do przewidzenia problemów związanych z bieżącymi naprawami i konserwacją. O ile otwarcie nowego obiektu sanitarnego np. w Azji czy Afryce jest prestiżowym i nagłośnionym wydarzeniem, o tyle o utrzymanie istniejących urządzeń sanitarnych nikt już nie dba. Tymczasem o wiele bardziej opłacalne jest naprawianie istniejących obiektów niż tworzenie nowych. Aby choć częściowo rozwiązać problem, mieszkańców obszarów z nowo wybudowanymi sanitariatami udostępnia się przewodniki dla konserwatorów, które w prosty, czytelny sposób instruują jak należy dbać o inwestycję, aby posłużyła jak najdłużej.
W EcoWater uważamy, że każdy człowiek, zwłaszcza dzieci, mają prawo do życia w higienicznych i bezpiecznych warunkach, zapewniających prawidłowy rozwój i życie z godnością. Dlatego też pod koniec 2018 roku we współpracy z dużą międzynarodową organizacją charytatywną – Vision du Monde - postanowiliśmy sfinansować budowę studni w Birmie w Azji.
Nasza studnia znajdzie się w Dagon Seikkan, miasteczku w Birmie, gdzie prawie 20% ludności nie ma dostępu do wody pitnej i toalety, zwłaszcza w porze suchej. Populacja w Dagon Seikkan gwałtownie rośnie, ponieważ jest teraz strefą zurbanizowaną. Wzrost demograficzny oznacza większe zapotrzebowanie na wodę i wymaga wyrównania szans w dostępnie do sanitariatów. To krok w stronę wyrównywania szans wśród osób o gorszej sytuacji ekonomicznej i ograniczonym dostępie do dóbr. Dóbr, które my – lepiej sytuowani - traktujemy jako bez trudu osiągalne. Tymczasem dla 2 miliardów ludzi to wciąż dobra z innego świata.